پررنگ نشدن حضور نمایندگان بخش خصوصی در جلسات تصمیم‌گیری، در حالی است که در مورد مباحث اقتصادی مختلف که در کشور رخ می‌دهد، بخش خصوصی دارای نظر کارشناسی است.
در این میان، القای انرژی مثبت فعالان اقتصادی به یکدیگر برای افزایش امیدواری به نقش تاثیرگذار آنان در اقتصاد، نیز ضروری است. مثلا درباره اصلاح الگوی مصرف، دیدگاه بخش خصوصی این است که نباید اصلاح الگوی مصرف فقط محدود به خانوارها شود.
یکی از دردهای اساسی اقتصاد، الگوی بد مصرف منابع نیروی انسانی به شمار می‌آید، چراکه نیروهای متخصص و با تجربه در دستگاه‌های دولتی محدود شده‌اند و باید با خصوصی‌سازی، آنها را وارد بازار کار واقعی کنیم.
جای دیگری که نیازمند اصلاح الگوی مصرف است، منابع مالی کشور است. منابع مهم مالی کشور با شرایط سختی در اختیار بخش تولید قرار می‌گیرد، اما با شرایط آسان‌تر برای بخش‌های دیگر اختصاص داده می‌شود، این مورد دیگری است که باید در اصلاح الگوی مصرف مورد توجه قرار گیرد.
باید منابع مالی کشور سخاوتمندانه و به آسانی در اختیار تولید قرار گیرد و نباید به بهانه مقابله با رشد نقدینگی، جلوی فعالیت واحدهای تولیدی گرفته شود.
همچنین در شرایطی که قیمت جهانی نفت کاهش چشمگیری دارد و شرایط برای تولید دارای مشکل است، طرح هدفمندکردن سوخت موجب گران‌شدن تولید و قیمت تمام شده کالاها می‌شود.
در مورد ربط دادن اصلاح الگوی مصرف به واردات کالا، باید گفت بر خلاف تصور غلطی که در مورد واردات وجود دارد، با وارد کردن کالاها به کشور نیازهای داخلی کشور را می‌توان تامین کرد و در تهیه مواد اولیه به تولیدکنندگان کمک کرد. همچنین واردات به‌عنوان یک راهکار برای مقابله با گرانی محسوب می‌شود.
در هر صورت، برای پیگیری نظرات بخش خصوصی پیشنهاد می‌کنم تا کمیته‌ای با حضور رؤسا یا معاونان 3قوه، نماینده مجمع تشخیص مصلحت نظام و نیز رئیس اتاق ایران تشکیل و آخرین اخبار و اطلاعات اقتصادی کشور در آن مطرح و پیگیری شود و در نهایت گزارشی از فعالیت‌های آن به هیات نمایندگان بخش خصوصی ارائه شود.
* رئیس کمیسیون تجارت اتاق بازرگانی ایران
